Opa Pieter Pottenkijker vraagt zich af hoe je een puber in Corona-tijd aan het leren krijgt. Zijn huis is vaak omgetoverd tot een waar klaslokaal of herbergt zelfs een hele school! Zijn pubers, Juul en Pubernootje, loggen in en hup, de schooldag kan beginnen. Of zij – en hijzelf – nu aangekleed zijn of niet. En natuurlijk is het fijn om dan in deze tijd de beschikking over moderne techniek te hebben. Maar dan moet je die ook wel op de juiste manier gebruiken. Juist. En dat gaat niet altijd goed, leert Opa Pieter….
Door de Corona-lockdown vervelen pubers zich de rambam. Pubernootje vormt daarop geen uitzondering. Dus vindt Opa Pieter Pottenkijker het hartstikke leuk als Pubernootje een taart zou kunnen bakken….
en Opa Pieter Pottenkijker haalt de bezem er doorheen
Omdat het de tijd van lijstjes en overzichten is hebben Pubernootje en brugpieper Juul er ook een gemaakt. Of Opa Pieter deze dingen in 2021 alsjeblieft NIET meer wil doen…
Natuurlijk weet Pubernootje dat er een vuurwerkverbod is. Vuurwerk interesseert haar ook niet. Behalve als ze weet dat ze haar (groot-)ouders er lekker mee op de kast kan jagen. Opa Pieter tuint er met boter en suiker in. Nauwelijks van de onthullingen van Pubernootje bekomen, komt hij ook nog voor een dilemma te staan. “Gaat u dit ook aan mijn ouders vertellen?”, vraagt Pubernootje. “Dat is pas echt rot…..”.
De verplichte leeslijst op middelbare scholen is funest voor het leesplezier onder jongeren. Daarvan zijn niet alleen de schrijvers overtuigd. Ook Opa Pieter Pottenkijker weet dat móeten lezen, de dood in de pot is. De liefde voor lezen moet er niet worden ingeramd. Lezen moet je spelenderwijs leren. Verplicht boeken lezen, vind ik zelf ook vervelend. Ik lees boeken, omdat ik erover hoor vertellen. Of omdat het over onderwerp gaat dat mij interesseert. Boeken die gelezen móeten worden, dienen al gauw als onderzetter, servetje, vervanging van een wieltje onder een bureaustoel of presse-papier. Boeken die leuke zijn, daar hoor ik verhalen over! Dat leert Opa Pieter Pottenkijker ook weer van zijn puber-kleinkinderen Pubernootje en Juul.
De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe, heeft slechte manieren, heeft minachting voor alle gezag en heeft geen eerbied voor ouderdom. Jongeren praten als ze zouden moeten werken. Ze spreken hun ouders voortdurend tegen, kletsen in gezelschap, ze smakken bij het eten, slaan hun benen over elkaar en tiranniseren hun ouders. Om over hun schooltheorie maar niet te spreken. Opa Pieter Potenkijker bijvoorbeeld heeft de grootste moeite om Pubernootje bij de spreekwoordelijke les te houden….
Opa Pieter Pottenkijker houdt van zijn kleinkinderen. Dus ook van zijn Pubernootje. Als is wat zij doet soms hilarisch of onnavolgbaar. Daarom daalt hij af in het puberende brein van Pubernootje…..
Waarom staat Pubernootje altijd zo laat op? Waarom blijft haar schoolwerk altijd tot het allerlaatste moment liggen? Waarom komt ze later thuis dan afgesproken? Mensen die van die vragen wakker liggen zijn ouders (of opa en oma) van puberende kinderen. En ze zijn met velen.
De hele dag thuis zitten, het lijkt Pubernootje natuurlijk heerlijk. Maar vakantie is het niet, dus zijn er regels. het lijkt het net of Pubernootje die niet helemaal snapt of wil snappen. Want hoezo mag Pubernootje niet chillen met vriendjes en vriendinnetjes? En waarom moeten ze schoolwerk maken? Dat kan straks ook nog wel?
De ervaring leert papa en mama – vaak met schade en schande – dat Pubernootje niet zo goed hoofd- van bijzaken weet te onderscheiden. ‘Pick your battles’ zegt Opa Pieter tegen de papa en mama van Pubernootje. Dat is volgens hem de beste strategie. Zeker in deze tijd van Corona is dat naast handig gewoon verstandig.
Nu bakkeleien ze – volgens Pubernootje – over alles. Over een zak chips die onder het bed ligt! Of over het voortdurend bingewatchen met vriendjes en vriendinnetjes. Dat geldt ook voor de tijd van thuiskomen, het belang van studie of over het snacken en snoepen.
Ja, dan heb je wel ruzie in de tent. Een goed gesprek daarover kun je wel vergeten, meent Opa Pieter.
Maar toch moeten pap en man grenzen stellen. Al zal Pubernootje zeker zeggen dat zij de strengste papa of mama van de wereld heeft. En dat haar vriendjes of vriendinnetjes juist dat mogen, wat zij niet mag. Doe het wel. Pick die battle.
Jazeker! Ze moeten de regels verduidelijken en nog maar eens uitleggen. Desnoods met herrie in in de tent.
Maar papa en mama moeten de vergeten opruimbeurt van de kamer, het op het allerlaatste moment laten weten dat Pubernootje wat later is – of bij opa en oma blijft eten (op afstand, dat dan weer wel) – wel door de vingers kunnen zien. En laat ze een uurtje langer gamen dan normaal, dat moet af en toe ook kunnen. Meent Opa Pieter. Want papa en mama moeten er rekening mee houden mee dat het snel zal lijken of Pubernootje de regels en afspraken weer glad vergeten is!
Herinner Pubernootje er dan even aan. Want opvoeden is eindeloos herhalen onder constant veranderende omstandigheden. Het is een voortdurend groeiproces; voor Pubernootje net zo goed als voor haar papa en mama.
Als je een puber hebt rondlopen, ontdek je dingen waarvan je het bestaan nooit had vermoed. Opa Pieter Pottenkijker heeft geleerd ze te accepteren. Hij weet niet waarom, maar het is gewoon zo.
Stop ouders en pubers samen in éen hok en ze worden gillend gek. Opa Pottenkijker denkt dat zijn Pubernootje dat ook wel merkt. En dat Pubernootje en haar ouders Dat elkaar met regelmaat de maat aan het nemen zijn.
Pubernootje op haar beurt weet wel wat je doet met ouders die niet willen dat je bankhangt, gamet of met vriendinnen chillt. Het blijkt een zaak van doorzetten en volhouden.
Gèk worden ze van elkaar: Pubernootje en haar ouders. Deze weken zitten ze noodgedwongen op elkaars lip. Hoogoplopende ruzies zijn er nog niet. Maar, het kost Pubernootje en haar pa en ma best de nodige creativiteit.
Pubernootje heeft zo haar eigen ideeën over de juiste aanpak van pubers in crisistijd!
